ย้อนเวลากลับไปสู่ยุคความคิดถึงที่เสน่ห์ของเครื่องแบบแม่บ้านคลาสสิคคือสิ่งยั่วยวนที่น่าทึ่ง เรื่องราวยั่วยวนี้เปิดเผยในห้องอาหารที่แม่บ้านผู้ใหญ่หุ่นโค้งแต่งกายด้วยชุดแม่บ้านโบราณของเธอถูกเอาชนะด้วยความอยากกล้วยหอมที่ไม่รู้จักพอ ในขณะที่เธอยอมจํานนต่อความปรารถนาดั้งเดิมของเธอ ปอกเปลือกผลไม้อย่างประณีต ดวงตาของเธอวาววับด้วยความหื่นกระหาย ด้วยการกัดแต่ละครั้งการยับยั้งของเธอก็หายไปนําไปสู่การหลั่งน้ํากามออกมาทีละชิ้นเผยให้เห็นรูปแบบที่ยั่วเย้าของเธอ การผสมผสานที่มึนเมาของอาหารและราคะกระตุ้นให้เกิดความอยากที่ไม่อาจต้านทานได้มากกว่าผลไม้ กลิ่นหอมที่ชวนให้มึนเมาของกางเกงในของเธอตอนนี้เหลือเพียงเสื้อผ้าของเธอเท่านั้นมันยิ่งเติมพลังให้กับความปรารถนาของเธอ ด้วยรอยยิ้มที่ร้ายกาจเธอเริ่มหยอกล้อเล่นกับชั้นในลายลูกไม้ก่อนที่จะยอมจํานนต่อการล่อลวงจนหมด ห้องตอนนี้เป็นสนามเด็กเล่นแห่งความสุขซึ่งขอบเขตของความปรารถนาที่แปลกประหลาดนั้นเลือนลางและกล้วยอาหารเรียกน้ําย่อยเพียงเพื่องานฉลองทางกามารมณ์ที่จะมาถึง.
