In een ziekenhuisomgeving wordt een jonge patiënt voor maagdelijkheidstests binnengebracht. De arts, met zijn professionele expertise en klinische onthechting, observeert de ingreep, zijn ogen vastgeplakt aan het onderzoeksbed. De patiënt, haar fijne plooien bloot, ondergaat het invasieve onderzoek, haar lichaam trillend van verwachting. Als het onderzoek zijn hoogtepunt bereikt, besluit de arts, niet in staat zijn nieuwsgierigheid in te houden, het heft in eigen handen te nemen. Met een plotselinge, onverwachte beweging neemt hij deel aan de handeling, zijn vingers verkennend de ongerepte diepte van het jonge vrouwenlichaam. De kamer valt stil als hij haar maagdelijkheid verbreekt, een moment van genot en intens genot dat eindigt in de pijn van haar. De dokter handelt nu volop in opwinding, de geneesheer, de jonge vrouw gaat verder met een intieuze dansverkenning, elke keer opnieuw in de sensatie, de passie van de jonge vrouw verkent en danst de jonge vrouw in detail, elke keer de jonge vrouw op verkenningstocht, elke keer als een intie, de jonge camera verkent.
