Een vurigharige brutale meid wordt gedisciplineerd in de garage, haar straf wordt kaarsen om haar heen gestoken. De sfeer is dik van verwachting terwijl ze gedwongen wordt stil te blijven, niet in staat te bewegen of te spreken. Dit is niet zomaar een simpele kaarsflikker, maar een symbool van haar overtreding, een herinnering aan wat ze verkeerd heeft gedaan. De stilte is oorverdovend terwijl ze met rust is gelaten, haar ogen opgesloten op de flikkerende vlammen, haar lichaam trilt van een mix van angst en verlangen. De spanning bouwt zich op als de kaarsen beginnen te branden, de hitte van de vlammen haar huid verwarmt, een vuur in haar ontbrandt. Het geluid van haar ademhaling wordt raggen, haar lichaam kaarsen ten slotte het kaarsje uit, de kont gewronkeling eindigt met de bestraffing, alleen de herinnering aan haar straf, het signaal van genot dat hij in de wereld van straf heeft gebracht. Dit wordt een signaal waar hij haar wereld van plezier tegemoet gaat, een signaal waar de wereld van genot in duisterd wordt.
